Τα αστέρια...

"31,32,33..." μετράω τα αστέρια απόψε το βράδυ..
"34,35,36..."σ έχω κοντά μου και αυτό μου φτάνει...
"37,38,39..."η ανάσα σου αχνίζει στον κρύο αέρα...
"40,41,42..."η καρδιά σου μακραίνει μέρα με τη μέρα...
"43,44,45..."κοιτάω ψηλά και τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα...
"46,47,48..."τα δικά σου ακουμπούν το πάτωμα...
"49,50,51..."σου ζητώ να με αγκαλιάσεις...
"52,53,54..."με κοιτάς και χαμογελάς απλά...
"55,56,57..."δεν τολμώ να σ ακουμπήσω...
"58,59,60..."μου χτυπάς τον ώμο φιλικά...
"61,62,63..."μετράω τα αστέρια και κατεβάζω το κεφάλι...
".................."δεν μιλάς μόνο αφήνεις τον ώμο μου και γλιστράς απαλά μακριά μου...
".................."δεν έχω κουράγιο να σε φωνάξω...
".................."προχωράς με βήματα προς τα πίσω...
".................."νιώθω την καρδιά μου νεκρή....
".................."προχωράς και χάνεσαι αργά στο σεληνόφως...
".................."γυρίζω το κεφάλι και σε βλέπω να χάνεσαι...
".................."για μια στιγμή σταματάς...
".................."οι ελπίδες μέσα μου ζουν ξανά...
".................."βάζεις στα χέρια στις τσέπες και με έναν ελαφρύ αναστεναγμό συνεχίζεις...
".................."πεθαίνω για δεύτερη φορά...
".................."ο ήχος των βημμάτων σου χάνεται σιγά σιγά...
".................."κάθε βήμμα και ένας μικρός θάνατος για μένα...
".................."η μορφή σου δεν διακρίνεται πια...
".................."τα δάκρυα κυλούν αθόρυβα στα μάγουλα μου...
".................."σε κατάπιε η μαύρη σκιά των δέντρων...
".................."κοιτάω τη γη για λίγο και έπειτα ξανά τον ουρανό...
"64,65,66..."μετράω τα αστέρια απόψε...
"66,67,68..."μου έφτανε που ήσουν εδώ....